Poświęcenie owsa

I jak co roku tradycji stało się zadość. Ojciec proboszcz pokropił owies wodą święconą. A parafianie “pokropili” proboszcza owsem 🙂

I nic to, że kościół trzeba będzie posprzątać. I powytrząsać stąd i owąd ziarenka. Tradycja rzecz święta i trzeba ją kultywować 🙂

A swoją drogą, ktokolwiek chciałby dowiedzieć się jak łechce ziarno owsa za koszulą, powinien w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia odwiedzić dursztyński kościół 🙂

Zdjęcia i film: Wiktor Waniczek